napisz modlitwę o dobry udział we mszy świętej
Tak więc lekcja Mszy we Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych odnosi się do zmartwychwstania. Msza w dzień pochówku lub zgonu posiada lekcje ze słowami pocieszenie. Czytanie mszalne w rocznicę śmierci lub pogrzebu pobudza do modlitwy, zaś lekcja w mszy codziennej za zmarłych informuje, że śmierć jest odpoczynkiem po trudzie
zapytał(a) o 16:41 Czym dla chrześcijan jest udział we Mszy Świętej? Krótka notatka z religii. *Napisz, czym dla chrześcijan jest udział we Mszy góry dziękuję!UWAGA: Odpowiedzi typu "nie wiem" od razu kasuję. Odpowiedzi rzapa odpowiedział(a) o 16:42 spotkaniem z Bogiem, rozmowa z Nim... Chrześcijanie chodzą do kościoła aby " zobaczyć " się z Jezusem lub z nim porozmawiać, oraz przyjąć komunię świętą. Spotkaniem z Bogiem, możliwością spełnienia swoich duchowych potrzeb. W tych czasach ludzie chodzą do kościoła z przymusu i przesiedzą te 50 minut tam a tylko 1/10 kościoła na prawde się modli. To nie są moje słowa. To są słowa mojego katechety :P nυtєℓℓα odpowiedział(a) o 16:44 Uczestnictwo w liturgii stanowi centralne wydarzenie życia chrześcijańskiego, a tym samym podstawę permanentnej formacji chrześcijan. Sakramenty wszak nie tylko są znakami udzielającymi łaski, ale "ich sprawowanie również jak najlepiej usposabia wiernych do owocnego przyjęcia tej łaski, do oddania Bogu należnej czci i pełnienia miłości" . Nie wystarczy samo nauczanie katechetyczne, co podkreśla Jan Paweł II w adhortacji Catechesi tradendae, pisząc, że katecheza jest "z natury swej związana z całym sprawowaniem liturgii i sakramentów, gdyż właśnie w sakramentach, a zwłaszcza w Eucharystii, Jezus Chrystus działa najpełniej w celu przemiany człowieka".O ile w pierwszych wiekach, póki istniała instytucja katechumenatu, katecheza z liturgią łączyły się ze sobą wewnętrznie, to od czasów Oświecenia katecheza i liturgia stanowiły dwie odrębne, rozłączne rzeczywistości życia chrześcijańskiego, niemal nie mające stycznych punktów . A przecież życie liturgiczne jest tak bardzo istotne, bowiem implikuje aktualną i obiektywną obecność misterium Odkupienia. Liturgia Kościoła zrodziła się z owej pewności, że to ona aktualizuje dokonujące się w Kościele misterium Chrystusa . Dlatego dzięki życiu liturgicznemu chrześcijanin uczy się żyć Słowem i sakramentami w modlitwie, w każdym momencie swej egzystencji. Msza święta jest dla chrześcijanina spotkaniem z Chrystusem obecnym w najświętszym sakramencie. Msza święta sama w sobie jest pamiątką ostatniej wieczerzy oraz Męki Jezusa. Ludzie, którzy uczęszczają na Msze nie tylko w czasie świąt, ale również w dzień powszedni wypraszają sobie u Boga łaski, które są nieocenioną pomocą. Jest ona również darem, jaki Chrystus zostawił nam na pamiątkę po sobie, aby przypominała nam, że On kiedyś nadejdzie. Chrześcijanin podczas liturgii słowa słucha słowa Bożego, które powinien rozważać w swoim sercu, aby być przykładem nie tylko słowem, ale również czynem dla innych. Msza święta jednoczy Kościół, lecz również stawia przed Nim wymagania, aby nadal trwał w wierze. Wielkie zło czynią Ci, którzy lekceważą sobie uczestnictwo na coniedzielnych nabożeństwach oraz nie korzystają z sakramentu Pokuty oraz Eucharystii, gdyż nie mogą w pełni przeżywać tajemnicy Mszy świętej, a także łaski jaka jest nam - wierzącym dana od Jezusa. Komunia święta jest pokarmem duszy. Pokuta - oczyszczeniem i pojednaniem z Panem Bogiem. Ala_444 odpowiedział(a) o 15:29 :żeby spotkać się i porozmawiać z Bogiem beeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee Kaban , jesteś strasznie niechrześcijański ; ppPff ... Napisał , że jest to strata czasu . Jeśli ktoś popiera to stwierdzenie łapka w dółłł . ! ; (( blocked odpowiedział(a) o 16:52 Rozmową z Bogiem, zastanowieniem się nad życiemJest to także zaproszenie ludzi przez Boga na ucztę. Uważasz, że ktoś się myli? lub Trudno skupić się na czymś, co rozumie się o tyle o ile lub tylko powierzchownie. Niejednokrotnie piękno i głębię Eucharystii odkrywają na nowo rodzice towarzyszący swoim dzieciom w przygotowaniu do Pierwszej Komunii, gdy w ramach prowadzonych w kościele katechez tłumaczony jest przebieg mszy. 6 Wersja „hard”: zaangażuj się Zgodnie z kanonami 1247 i 1248 Kodeksu Prawa Kanonicznego, w święta nakazane wierni są zobowiązani uczestniczyć we Mszy świętej i powstrzymać się od wykonywania tych prac i zajęć, które utrudniają oddawanie Bogu czci, przeżywanie radości właściwej dniowi Pańskiemu oraz korzystanie z należnego odpoczynku duchowego i fizycznego. ♥ Potrzebujesz modlitwy? Dodaj osobistą > intencję lub wspieraj innych modlitwą i postem! Wiara mnoży się przez dzielenie! Podziel się > swoim świadectwem – pomóż innym zbliżyć się do Boga! Które dni to święta nakazane i co to dokładnie oznacza?Polecamy -> #ŚwiętaNakazane #majowka — Misericors_PL (@Misericors_PL) April 30, 2018 Świętami nakazanymi w Kościele w Polsce są: • uroczystość Narodzenia Pańskiego (25 grudnia) • uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki (1 stycznia) • uroczystość Objawienia Pańskiego – Trzech Króli (6 stycznia) • uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego – Wielkanoc (17 kwietnia 2022) • Wniebowstąpienie Pańskie (niedziela, 29 maja 2022) • uroczystość Zesłania Ducha Świętego – Zielone Świątki (niedziela, 5 czerwca 2022) • uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa – Boże Ciało (16 czerwca 2022) • uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (15 sierpnia) • uroczystość Wszystkich Świętych (1 listopada). oraz wszystkie niedziele w ciągu roku (w całym Kościele powszechnym). Dziś Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa. W Polsce po raz pierwszy Uroczystość Bożego Ciała wprowadził w 1320 roku biskup Nankier ⛪️🕊️ — Archidiecezja Krakowska (@ArchKrakowska) June 16, 2022 Lista ta obowiązuje od 30 listopada 2003 r. – zgodnie z dekretem Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów z dnia 4 marca 2003 r. Na terenie Polski zniesiony został obowiązek uczestniczenia we Mszy świętej w trzy kolejne uroczystości: • uroczystość świętego Józefa (19 marca) • uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła (29 czerwca) • uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny (8 grudnia) Zobacz też —> Pozostałe ważne święta w 2022 roku Polscy biskupi zachęcają jednak w liście pasterskim nt. przykazań kościelnych z 2003 roku: Chociaż takie uroczystości i święta, jak: Niepokalane Poczęcie, świętego Józefa, świętych Apostołów Piotra i Pawła, Matki Bożej Gromnicznej, Poniedziałek Wielkanocny, święto Najświętszej Maryi Panny, Matki Kościoła (poniedziałek do Zesłaniu Ducha Świętego), świętego Szczepana, nie są świętami nakazanymi, to jednak zachęcamy wiernych, by zgodnie z wieloletnią tradycją brali wtedy udział w liturgii (…) Zachęcamy także wiernych do pełnego udziału w Eucharystii przez przyjęcie Komunii świętej. Info za —> List Episkopatu Polski na temat przykazań kościelnych | Rok liturgiczny | KAI/ Nakazane święta kościelne w 2022 roku Kodeks Prawa Kanonicznego wskazuje, że: „Nakazowi uczestniczenia we Mszy Świętej czyni zadość ten, kto bierze w niej udział, gdziekolwiek jest odprawiana w obrządku katolickim bądź w sam dzień świąteczny, bądź też wieczorem dnia poprzedzającego” (KPK, kan. 1248, § 1) Zobacz też: • Święta nakazane Kościoła • Dekret dotyczący świąt zniesionych w Polsce Dołącz do Get Mercy – dziel się dobrem, wspieraj innych modlitwą i postem: Polecamy —> Słowo na dziś: Ewangelia z komentarzem + inspiracjaMsza jak Msza, a jednak inna. Czy to znaczy lepsza? Czy w ogóle można mówić, że jakaś Msza jest lepsza od jakiejś innej Mszy? Pewnie nie i pewnie tak, zależy, czy się mówi o jej istocie, czy też o warunkach i okolicznościach, w jakich jest odprawiana. Olbrzymi parking przykościelny już drugi raz zapełnił się po brzegi. Pierwszy raz w niedzielę, drugi raz w poniedziałek. Rejestracje samochodów są miejscowe, ale sporo jest również tych z innych województw. Olbrzymi kościół jezuitów pęka w szwach. Duże ekrany pozwalają wszystkim śledzić teksty pieśni oraz widzieć to, co dzieje się w prezbiterium. Msza święta z modlitwą o uzdrowienie odprawiana jest dwa razy, tylu jest chętnych. Dwie Msze odprawiane raz w miesiącu, trwa to już ponad 10 lat, a w ogóle "Msza o uzdrowienie" - jak ją się powszechnie nazywa - liczy już sobie ponad 20 lat, a jej powodzenie nie słabnie. Warto powiedzieć, że ta Msza trwa ponad dwie i pół godziny, a po ludziach, którzy z niej wychodzą, nie widać zmęczenia. Przeciwnie, wierni są wyraźnie ożywieni i rozluźnieni. Od początku Mszy zwracała moją uwagę świetna muzyka i doskonały śpiew, tak doskonały, że uczestniczył w nim cały kościół. Wzruszający był dla mnie zapał, z jakim niektórzy ludzie łączyli śpiew z dziecięcą niemal gestykulacją, oddając się mu z niekłamaną gorliwością wiary. Nie zauważyłem przy tym żadnej presji, zarówno ze strony animatorów jak i uczestników liturgii, by się w określony sposób zachowywać, by na przykład klaskać albo od klaskania się powstrzymać. Każdy uczestniczył we wspólnej modlitwie tak, jak chciał, jak mu to było wygodne i nie był z tego powodu źle odbierany. To samo dotyczyło fenomenu modlitwy językami, który powoduje nieraz zamieszanie we wspólnocie modlitewnej. Ten rodzaj modlitwy, owszem, pojawił się w którymś momencie i znikł tak, jak przyszedł, czyli bardzo dyskretnie. Zauważyłem również, że bardzo dobrze były odbierane świadectwa, na które reagowano spontanicznymi oklaskami, tym głośniejszymi im świadectwo było bardziej ciekawe lub dramatyczne. Stanowiło ono okazję dla tego, kto je składał, do podziękowania Bogu za otrzymaną łaskę oraz podzielenia się swoją radością z zebranymi. Momentem pełnym duchowej treści była modlitwa o uzdrowienie, której towarzyszyło nałożenie rąk na głowę lub ramiona osoby, za którą się modlono, oraz adoracja Najświętszego Sakramentu w formie procesji eucharystycznej połączonej z błogosławieństwem. Dopełnieniem tego obrazu były dla mnie liczne spowiedzi, których udzielało kilku księży. Nasunęła mi się w związku z tą Mszą świętą refleksja, że mamy tutaj do czynienia z poważnym wydarzeniem religijnym, na które warto zwrócić uwagę, tym bardziej, że Msza ta nie jest promowana przez media - nie jest zatem ich tworem i nie im zawdzięcza swoje długie trwanie i rozwój. Godnym podkreślenia jest również fakt, że pomimo swojej wyjątkowości, jeśli idzie o formę, Mszy towarzyszy spokojna aura autentycznej modlitwy, w której zachowana jest równowaga pomiędzy elementem emocjonalnym, a racjonalnym, a nawet intelektualnym, gdy mowa o wygłaszanych refleksjach, komentarzach i homilii. Tworzymy dla Ciebie Tu możesz nas wesprzeć.
Kliknij tutaj, 👆 aby dostać odpowiedź na pytanie ️ Napisz modlitwę o dobry udział we Mszy Świętej. Proszę o szybką odpowiedź !Każdy wierzący rodzic staje przed wyzwaniem, jak wprowadzić swoje dziecko w życie Kościoła. Coniedzielne wyjście na Eucharystię wymaga nierzadko zmierzenia się ze sporym rodzicielskim stresem. Czy istnieje jakiś uniwersalny patent na spokojną Mszę Świętą? W rozwoju duchowym najmłodszych i przekazywaniu im wiary jest pewien aspekt, który dla chyba wszystkich rodziców jest najbardziej stresujący: udział dzieci w niedzielnej Mszy Świętej. Zwłaszcza gdy tych maluchów (w dodatku z niewielką różnicą wieku) jest kilkoro, a rodziców do ogarnięcia całej czeredy – tylko dwoje. Niedzielne wyjście do kościoła może przybrać różne formy. Na przykład: wyprawy górskiej (zabieram do torby wszystko, co może się przydać), zbrojenia wojennego (obmyślam taktyki działania: ofensywa – siadam z przodu, defensywa – siadam najbliżej wyjścia), żołnierskiej musztry (ustawiam dzieci do pionu, zawczasu informując o konsekwencjach), planowania strategii działań firmowych (lepiej iść, jak młodzież będzie spać / właśnie się obudzi / licząc na dobry humor / gdy będzie już ospała przed drzemką)... Trochę śmiesznie, trochę strasznie, tymczasem Eucharystia – źródło i szczyt życia chrześcijańskiego! – powinna być (a właściwie: chcemy, aby była) dla nas miejscem spotkania, odpoczynku, wyciszenia, napełnienia. Lepiej, by to pragnienie wynikało z miłości niż z obowiązku i strachu. Wybieramy się więc na niedzielną Mszę z pragnieniem napełnienia własnego serca i wzrostu wiary u naszych latorośli. Zdarza się, że oczekiwania te zderzają się z murem rzeczywistości: zamiast uniesień modlitewnych – klniemy pod nosem, zamiast patrzenia w górę – patrzymy pod nogi, zamiast ciszy – uciszamy maluchy. Czy jest więc w ogóle sens zabierać małe dzieci do kościoła? Czy one na tym korzystają i pozwalają korzystać dorosłym? Co dzieciom daje udział w Eucharystii? Przeczytałam i wysłuchałam już naprawdę sporo opinii na temat udziału najmłodszych w niedzielnej Eucharystii. Głosów jest wiele, a argumentacje jednej, drugiej, trzeciej i kolejnych stron – godne zauważenia. fot. Małgorzata Trajdos Jedna strona odradza zabieranie maluchów na nabożeństwo, proponując pozostawienie ich z opiekunką lub chodzenie do kościoła na zmianę (np. rano idzie mama, a wieczorem – tata). Taka opcja pozwala rodzicom skupić się na głębszym przeżywaniu Mszy, bez rozproszeń. I z pewnością jest to opcja dla rodziców zmęczonych i kompletnie zestresowanych opieką nad dziećmi w kościele oraz dla maluchów wyjątkowo żywych i hałasujących. Czasami przymusowymi „zwolennikami” takiej opcji są osoby, którym w wyjątkowo przykry sposób zwrócono w kościele uwagę, i teraz trudno im przełamać się, aby z powrotem razem z dziećmi uczestniczyć w nabożeństwach. Ci, którzy wolą samotnie brać udział w Eucharystii, podkreślają, że obowiązek uczestnictwa we Mszy świętej mają dzieci dopiero od siódmego roku życia. Po drugiej stronie spotkamy zwolenników tzw. Mszy dla dzieci, na które wybierają się całymi rodzinami. Z mojego doświadczenia Msza dla dzieci na wsi i Msza dla dzieci w mieście to dwie zupełnie inne rzeczy. Wiele rodzin wybiera taką opcję, ponieważ dopiero tu przyjmowane są z otwartymi ramionami i uśmiechem na twarzy. Niekiedy jednak forma takiego nabożeństwa powoduje jeszcze większe rozproszenie u dzieci, zdarzyło nam się uczestniczyć w mieście w Mszach, podczas których panował rozgardiasz, hałas, przyzwolenie na „latanie po ołtarzu”... Wiele rodzin w takiej atmosferze w końcu czuje się w kościele bezpiecznie. Nikt nie zwraca im uwagi, nie osądza i zawsze znajdzie się dziecko, które „krzyczy głośniej od mojego”. Gdzie jest jednak granica pomiędzy przyjęciem rodzin z dziećmi z dobrodziejstwem inwentarza, a wymaganiem i kształtowaniem dobrych nawyków? Msze Święte dla dzieci w wiejskich parafiach to jednak co innego. Oprócz tego, że homilia jest dedykowana dzieciom, czy na zasadzie dialogu z nimi, Msza niewiele różni się od tej dla dorosłych – panuje atmosfera ciszy i skupienia. Swoją drogą ciekawa różnica między miastem a wsią… Kolejna strona podkreśla wagę wspólnego udziału małżonków wraz z dziećmi w Eucharystii, stawia jednak wymagania, a więc udział w typowej miejskiej Mszy dla dzieci nie jest dla nich. Wspólny udział w Eucharystii to nie tylko coniedzielny rytuał, lecz także budowanie jedności i miłości. Zabieranie dzieci na Mszę od najmłodszych lat ma głębokie znaczenie duchowe, a kiedy dzieci doświadczają sacrum , same potrafią zachować się adekwatnie do sytuacji. Bez względu na to, czy jesteś radykalnym zwolennikiem którejś opcji, a może żonglerem wszystkich wymienionych (bo każde dziecko zaskakuje swoją indywidualnością), zachęcam, by pomyśleć o tym, jak przygotować dzieci do udziału w każdej niedzielnej Mszy Świętej. Warto wprowadzać dzieci w temat od najmłodszych lat. Jeśli czujemy opór, aby zabierać je na niedzielne Eucharystie, możemy pójść na Mszę w tygodniu, kiedy jest mniej ludzi, lub na jakieś nabożeństwo. Dobrym pomysłem może być także wizyta w pustym kościele w dniu powszednim. Dzieci są zainteresowane nową przestrzenią, można więc podprowadzić je do ołtarza, pozwolić dotknąć balustrady, wejść po schodkach, zaglądnąć do konfesjonału czy do zakrystii, o ile ksiądz na to pozwoli. To dobra okazja, by pokazać obrazy, freski, sceny drogi krzyżowej, figury świętych, i opowiedzieć o tym, co widzimy, pokazać kontekst namalowanej sceny biblijnej lub wyjaśnić, czemu św. Krzysztof trzyma na ręku dzieciątko Jezus. Dzieci, które są już piśmienne, warto zaopatrzyć w kartkę i ołówek, i zachęcić, by napisały po kolei części Mszy świętej. Później w domu można wspólnie przygotować Mszalik dla dziecka: z wypisanymi częściami liturgii, modlitwami czy obrazkami. Zapewniam, że pytania „kiedy będzie koniec?”, przestaną się tak często pojawiać, gdy odeślemy dziecko, aby sprawdziło w swoim własnym Mszaliku. Katecheza Dobrego Pasterza proponuje zaprezentowanie dzieciom (podczas katechezy bądź w warunkach domowych) części Mszy Świętej – z wyjaśnieniem, co w danym momencie się dzieje. Można przeczytać, i zapisać dzieciom modlitwę, którą wypowiada kapłan w momencie przeistoczenia czy epiklezy. Później dzieci podczas Mszy czekają na dany moment i próbują go odnaleźć, a przede wszystkim są w stanie dużo głębiej zrozumieć, co się dzieje. Warto też przygotować dzieciom kartki czy osobny zeszyt do zapisywania i/lub rysowania tego, co usłyszały podczas Mszy. Aby mogły to uczynić, powinny wykazać zainteresowanie i choć przez trochę skupić się i uważnie brać udział we Mszy. Dobrze jest również uważnie poobserwować swoje dziecko i zauważyć, co pozwala mu uzyskać większą koncentrację. Jeśli jest wzrokowcem, z pewnością świetnie będzie się czuło, siedząc w pierwszej ławce i mogąc obserwować, co dzieje się na ołtarzu. Jeśli jest kinestetykiem, lepiej stanąć gdzieś z samego tyłu i dać mu możliwość poruszania się (w granicach normy), co sprawi, że będzie bardziej uważnie słuchało słów wypowiadanych przez kapłana. Jednak przede wszystkim to nasza postawa kształtuje podejście dzieci do niedzielnej Eucharystii. Czy widzą nas radosnych, czekających na tę chwilę, skupionych, pełnych uważności i wdzięczności? Czy widzą, że jest dla nas ważna? Warto podkreślić to wydarzenie wyjątkowym ubiorem i zaplanowaniem Mszy w centrum niedzieli (nie jako dodatek, ale główny punkt dnia), zaś po Eucharystii – wspólnym świętowaniem przy niedzielnym cieście czy wyprawą na lody. Im więcej poznaję rodzin, indywidualnych historii, różnorodnych dzieci, tym bardziej czuję, że rodzice najlepiej wiedzą, kiedy i jak wprowadzać dzieci do kościoła. Mnie osobiście zależy na tym, aby nasza rodzina wspólnie uczestniczyła w Eucharystii. Mamy swoje taktyki: siadamy blisko ołtarza, wybieramy Msze „dla dorosłych”. Jednak i nas zaskakują nasze pociechy, więc taktyki zmieniamy, dopasowujemy do aktualnych potrzeb. Niedawno usłyszałam, że rodzice uświęcają się przez przyprowadzanie dzieci do kościoła – i to także w tych trudnych momentach, gdy dzieci nie zachowują się tak, jak byśmy sobie tego życzyli, gdy pada na nas surowy wzrok starszej pani z ławki obok. Wiadomo, że starsza pani i inni wierni chcą się spokojnie, w ciszy pomodlić. My także chcemy wzrastać duchowo i pozwolić wzrastać naszym dzieciom. One zaś chcą być sobą: ruszać się, reagować spontanicznie. Kapłan chce odprawić Mszę Świętą. Jak to wszystko pogodzić? „Pozwólcie dzieciom przychodzić do mnie i nie zabraniajcie im, do takich bowiem należy królestwo niebieskie”. Na początek, korzystając z podręcznika, pomódlmy się słowami modlitwy o dobre przeżycie Mszy Świętej. „Dobry Boże, Tobie ofiarowuję mój udział we Mszy Świętej. Proszę Cię o łaskę skupienia, by myśli moje były przy Tobie, by oczy moje były zwrócone na ołtarz, a serce moje oddane tylko Tobie. Amen”. Panie Jezu proszę Cię aby ta modlitwa w moim kościele była spokojna i pełna radości. Wiem że zawsze mogę z tobą porozmawiać ale ta chwila w kościele jest zarówno ważna dla mnie jak i dla innych. Spraw by Ci którzy rozmawiają zamilkli i też wtopili się w tą piękną ciszę. Lecz i ich wysłuchaj bo i oni się do ciebie modlą z pewną radością. MYŚLĘ ŻE O TO CHODZIŁO Paweł Kłys. Jeśli potrzebujesz mocnej Bożej interwencji w swoim życiu, choruje ktoś z Twoich bliskich, przyjdź na Mszę Świętą z modlitwą o uzdrowienie do kościoła oo. jezuitów w Łodzi, ul. Sienkiewicza 60, która odbywa się w każdy ostatni poniedziałek miesiąca i w poprzedzającą go niedzielę. Oficjalne uroczystości Święta Policji odbyły się w Zamku Królewskim w Sandomierzu. Diecezja SandomierskaObchody Święta Policji odbyły się w Sandomierzu we wtorek, 19 lipca. Uroczystości rozpoczęły się Mszą Świętą w Bazylice Katedralnej w przewodniczył biskup sandomierski Krzysztof Nitkiewicz. Uczestniczyli w niej świętokrzyski komendant wojewódzki policji nadinspektor doktor Jarosław Kaleta, komendant powiatowy inspektor Ryszard Komański z zastępcą oraz policjantki i policjanci z Komendy Powiatowej Policji w Sandomierzu, sandomierski poseł Marek Kwitek, przedstawiciele sądu i prokuratury, samorządów, Wojska Polskiego, Straży Pożarnej oraz rodziny Nitkiewicz w homilii mówił o zagrożeniu jakie niesie zło oraz o potrzebie walki z nim w codziennym życiu.– Drogie Policjantki i Policjanci. Troska o człowieka, wyrażająca się w walce z nieprawością, począwszy od prewencji po leczenie skutków zła, wpisana jest w wasze życiowe i zawodowe każdego dnia, że nie są to tylko słowa, czy jakieś deklaracje, które niewiele kosztują, a niejednokrotnie uwodzą, stają się pułapką. W waszym przypadku jest inaczej. Wy jesteście ludźmi czynu. Nie zagarniacie dla siebie piedestału, lecz po prostu służycie. Tylko czyny weryfikują prawdziwość wypowiadanych słów. „Nie każdy, który Mi mówi: “Panie, Panie!”, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie” – ostrzega Pan ostatnie słowa wydają mi się szczególnie ważne: pełnić wolę Boga. Zdarza się bowiem, że biorą górę ludzkie racje, ambicje, czasami pojawia się pokusa „wyrównania rachunków”. A przecież okazji do tego nie brakuje. Nieraz zwodzi nas „etykietka”, na którą ktoś sobie zasłużył lub mu ją przyklejono. Formalnie wszystko może być zgodne z prawem i procedurami, lecz jeśli zabraknie miłości, to nie spodoba się Bogu. Tym bardziej, że wszyscy jesteśmy czyny, drogie policjantki i policjanci, są szlachetne i wielkie. Dlatego też codzienna ofiarna służba okupiona jest zmęczeniem, stresem, a nawet cierpieniem, chorobą i śmiercią. Dzisiaj dziękujemy z tę służbę Bogu, dziękujemy każdemu z was oraz waszym najbliższym, bo przecież również mają w tym swój udział – powiedział biskup, którego cytujemy za stroną internetową Diecezji błogosławieństwem głos zabrał inspektor Ryszard Komański, który wyraził wdzięczność za wspólną modlitwę w intencji Policji cześć uroczystości odbyła się w Zamku Królewskim w Sandomierzu, gdzie minutą ciszy uczczono zmarłego na służbie policjanta aspiranta Marcina Przygodę. Następnie nadinspektor Jarosław Kaleta wręczył awanse na wyższy stopień zawodowy 61 policjantkom i policjantom. Święto Policji było również okazją do wyróżnienia osób i instytucji, które przyczyniają się do poprawy bezpieczeństwa obywateli. Pierwszy raz w historii Komenda Powiatowa Policji w Sandomierzu przyznała statuetki „Anioł Bezpieczeństwa”. Certyfikat „Anioła Bezpieczeństwa” otrzymało między innymi miasto Sandomierz, w podziękowaniu za dotychczasową pomoc i działania na rzecz poprawy bezpieczeństwa. Statuetkę odebrał osobiście Marcin Marzec, burmistrz wydarzeniu w Zamku Królewski wzięli udział także biskup sandomierski Krzysztof Nitkiewicz, poseł Marek Kwitek, nadinspektor Jarosław Kaleta, komendant wojewódzki policji w Kielcach, starosta sandomierski Marcin Piwnik oraz przedstawiciele lokalnych władz zakończyły przemówienia zaproszonych gości. Podczas spotkania burmistrz Sandomierza Marcin wyraził wdzięczność i przekazał listy gratulacyjne na ręce inspektora Ryszarda Komańskiego oraz nadinspektora Jarosława Kalety, za dobrą współpracę z sandomierskim samorządem oraz aktywny udział w ciągu roku w zabezpieczaniu niezwykle ważnych dla miasta wydarzeń. Marcin Marzec złożył także obecnym funkcjonariuszom oraz pracownikom cywilnym policji z okazji ich święta podziękowania za zaangażowanie i poświęcenie w codziennej, odpowiedzialnej służbie oraz życzenia wszelkiej pomyślności w życiu osobistym i zorganizowała Komenda Powiatowa Policji w Policji obchodzone corocznie w lipcu nawiązuje do Ustawy o Policji Państwowej, uchwalonej przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej w 1919 roku. 103 lata temu swoją działalność rozpoczęła formacja, która na przestrzeni minionych lat, stojąc na straży bezpieczeństwa i porządku publicznego zapisała wiele chlubnych kart naszej zdjęcia ze Święta Policji w Sandomierzu Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera Tak, ale tylko z kielicha mszalnego. Tak, ale tylko osoby chore. Nie, nie wolno nic pić ani jeść podczas mszy oprócz komunii św. Tak, każdy, kto bierze udział we mszy, może napić się czystej wody w razie potrzeby. Opublikowano na ten temat Religia from Guest Odpowiedź Guest Panie Boże proszę cię o Twoją opatrzność nade mną podczas całego życia oraz w czasie mszy świętej abym mógł wysłuchać się w Twe słowa i przekazy oraz zinterpretować je wg. własnego sposobu i dążyć do zrozumienia ich. Amen